Uroczystości jubileuszowe w niedzielę 10 maja rozpoczęły się mszą św. o godz. 12.00. Liturgii przewodniczył i homilię wygłosił ks. infułat Aleksander Pasternakiewicz. Tego dnia świętowano także parafialny odpust – patronem parafii jest biskup, męczennik św. Stanisław.
Msza była dziękczynieniem za 110 lat istnienia kościoła. Bogu dziękowano również za budowniczego tej świątyni – proboszcza w latach 1893 – 1906 ks. Remigiusza Jankowskiego i wspomagających go parafian. Podczas liturgii została odsłonięta i pobłogosławiona tablica poświęcona temu kapłanowi i ówczesnym wiernym. Pobłogosławiono również wykonany niedawno chodnik biegnący wokół budynku świątyni.
Między innymi o ludziach budujących ten kościół mówił w homilii ks. Pasternakiewicz. – Oni dobrowolnie przychodzili do pracy. I powstała świątynia. To jest świadectwo wiary waszych dziadków i pradziadków, których w tej chwili już nie ma. Oni kochali pana Boga. Tego ich nauczył ksiądz Jankowski. I oni zrobili to dla pana Boga, z miłości – mówił kapłan. Podkreślił, że ten wysiłek księdza Remigiusza i jego parafian sprawił, że ludzie wierzący z tego terenu, mieli i mają gdzie się modlić i wspólnie oddawać Bogu cześć. – Tu mogą się modlić małżonkowie za siebie nawzajem, za swoje dzieci i za swoich sąsiadów. Mogą się nawzajem wspierać. Kiedy poświęcam czas na modlitwę, to poświęcam kawałek swojego życia. Jest tak wiele spraw, które można omawiać z panem Bogiem – kontynuował ks. Pasternakiewicz. W homilii zaznaczył również, że obecna świątynia i to, co się w niej dzieje, w tym także powstały niedawno chodnik są świadectwem – materialnym świadectwem wiary.
Parafia w Wieczfni powstała w połowie XIV wieku, chociaż pierwsza wzmianka o kościele w tej miejscowości pochodzi z 1448 r. Obydwa pierwsze kościoły były wystawione staraniem kolatorów i dziedziców wieczfińskich. Obydwie uległy zniszczeniu. O drugiej wiemy, że została spalona przez Szwedów. Trzeci kościół wybudowano wspólnymi siłami parafian i ówczesnych proboszczów Wojciecha Miecznikowskiego i Mikołaja Sakiewicza. Ten ostatni dokończył budowę w 1754 r. Czwarta świątynia mająca formę jednonawowego budynku powstała w połowie XIX wieku. Wybudował ją ks. Tomasz Krempski, a konsekrował w 1866 r. biskup Wincenty Popiel. Jednak stan tego kościoła pozostawiał wiele do życzenia, dlatego też ks. proboszcz Remigiusz Jankowski w 1898 r. rozpoczął budowę nowej, trójnawowej świątyni. Ukończona budowla miała styl późnoromański i została konsekrowana 3 maja 1905 r. przez biskupa Apolinarego Wnukowskiego.
Kilka lat wcześniej – w 1902 r. ks. Jankowski wybudował wygodną i obszerną plebanię. Zniszczenia spowodowane ostatnią wojną usuwał ks. Franciszek Gajewski, sprawiając 16-głosowe organy i malując wnętrze. Dodajmy, że na szczególną uwagę zasługuje rzeźba znajdująca się w ołtarzu głównym. Przedstawia ona Ostatnią Wieczerzę.
Robert Bartosewicz
Podziel się informacją:
Pochwal się tym, co robisz. Pochwal innych. Napisz, co Cię denerwuje. Po prostu stwórz swoją stronę na naszym serwisie. To bardzo proste.
Swoją stronę założysz TUTAJ ".
Szczegółowe informacje o tym czym jest profil i jak go stworzyć:kliknij Problem z założeniem profilu? Potrzebujesz porady, jak napisać tekst? Napisz do mnie Pomogę: Robert Bartosewicz
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez